Mianhaeyo! :(

Dear readers,

Kita ketepikan dulu pasal Fiction dan Simbol tu,,,skrg nk ckp sket psl orang yang perlu kita hargai...

Meh nk cite sket pasal cikgu saya...tahun ni lah...
Bukan nak kutuk, cuma bercerita. Baca sampai habis dulu~ :)

-Diamengajar subjek Bahasa Melayu dalam kelas saya...
-Dia seorang yang banyak cakap kot...
-Dia suke sgt bagi klas kami homework banyak2!
-Dia akan jalan dgn kadar yg sgt laju, mcm nk brlari, bile dia dah lmbat nk masok klas kami...
-Sebaik sahaja dia masuk ke kelas, dia terus letak buku dan mengajar, tanpa rehat2 dulu atau meredakan lelahnya stelah brjalan laju...
-Dia mengajar dengan penuh semangat!
-Dia bercakap agak belit2. Time Tatabahasa, ckp psl Karangan. Time Karangan ckp psl Ringkasan. Time Ringkasan ckp psl Komsas. Time Komsas ckp psl Tatabahasa. Tibe2 je dia mnukar2 topik, kjap tatabahasa, kjap karangan, kjap ringkasan, kjap komsas.
-Dia bercakap sgt laju! Non-stop talking...

Tapi...
-Kami tak layan dia mengajar di depan...
-Dia mengajar di depan tapi kami semua masing2 brcakap hal lain dan menghiraukannya...
-Kami biasanya tidak menyiapkan homework yang diberikan olehnya...
-Kami selalu mengutuk2 dia...
-Kdg kala, due org membe klas kami, menyindir cikgu dgn care yg trsirat, dpn cg sndri...
-Bile cikgu tu marah, kami menghiraukannya dan kdg2 ketawa...

Hari itu, semasa kelas tambahan Bahasa Melayu, hari Ahad.
-Dia luahkan segalanya...
-Dia cakap yg kami akn dpt cikgu baru dan kami akan gmbira (dgn nada sedih),
-dia cakap yg dia memang sygkan kami, kalau boleh memang dia taknak lepaskan klas kami,,
-dia kata, anak dia dpt B 78% untuk Bahasa Melayu dan dia mengajar kami dengan penuh semangat supaya kami berjaya dpt A untuk Bahasa Melayu, dia taknak bnde same yg jadi kt ank dia tu jadi kt kami pulak...
-dia jugak ade ckp yg dia mintak tolong dgr dia mngajar mase tu sbb lain kali dah tak perlu dgr dia mengajar...

Sejujurnya!
-Saya dengan serta merta insaf dengan perbuatan saya selama ini.
-Dengan serta merta saya rasa sayang sangat kat cikgu tu!
-Terasa sebak di dada bile cikgu cakap macam tu.
-Terasa macam betul2 taknak cikgu BM kami tukar!

Dan kini...
-Cikgu Bahasa Melayu kami dah tukar dengan cikgu lain...
-Saya rasa ok je dengan cikgu baru ni, tapi saya lebih suka cikgu lama tu!
-Saya betul2 nakkan cikgu lama tu mengajar kami semula!
-Saya rindukan akan leterannya, suaranya, dan mukanya yang betul2 semangat mengajar kami.

Dulu saya fikir cikgu tu buat semua tu sebab nak beri kami tekanan. Saya selalu salahkan cikgu, "cikgu ni trlalu bgi tekanan.mana boleh! mne boleh buat plajar trtekan mcm tu, lgi laa tak boleh nk dpt A. cikgu buat mcm tu buat org bnci ade lah~" Tapi sekarang, entah kenapa, baru sekarang! Aku sedar, cikgu buat semua tu untuk kebaikan kami semua. Bukan niat cikgu nak buat kami semua tertekan. Kami cuma tak biasa dengan keadaan cikgu tu mengajar.
Entah mengapa, kami baru je nak biasakan diri dengan cikgu tu, cikgu BM pun dah tukar~
Sedihnyerrrr!!! T____T

Readers sekalian, jadikanlah cerita saya ini sebagai pengajaran. Hargailah mereka. Kadang-kadang orang yang kita benci itulah yang akan sangat kita rindui saat dia tiada...

Lastly,
I am sorry teacher! Saya betul2 mintak maaf, cikgu! Berkatilah ilmu yang cikgu dah bagi kat saya selama ni... :'(

Best Teacher Award from me to you, cikgu! :)